ตื่นยามเซ้าขึ้นมามันกะบ่เป็นตาอยู่
บ่อยากฮับฮู้อิหยังกับผู้ใด๋
เคยคึดตั้งคำถามว่าเป็นหยังนอหัวใจ
คือไปฮักเขา ฮักคนที่บ่ได้ฮักเฮา
บ่อยากจื่อ หัวใจแฮ่งจำ
บ่อยากคึดนำหัวใจแฮ่งห่วงหา
สิเป็นบ้า เป็นป่วงๆ
เป็นซึมเศร้า เป็นเหงาๆ
อยากสิลืมเขา แต่หัวใจเฮายังอ่อนแอ
ยังขาดเขาบ่ได้ เจ้าเป็นผู้เดียวที่ยังอยู่ในใจ
ขาดเจ้าไปใจกะมีแต่ความเหงา
อยากสิลืมเขา แต่หัวใจเฮายังบ่ยอม
ยังบ่พร้อมสิบ่มีเจ้า ยังฮำฮอน
ความหลังความเก่า ย้อนข่อยยังฮักเจ้า
สิลืมได้จั่งใด๋
คนที่ถิ่มกันไปคงสิลืมกันง่ายๆ
คงบ่สนว่าไผสิตายสิเป็นจั่งใด๋
เคยคึดตั้งคำถามว่าเป็นหยังนอหัวใจ
คือไปฮักเขา ฮักคนที่บ่ได้ฮักเฮา
บ่อยากจื่อ หัวใจแฮ่งจำ
บ่อยากคึดนำหัวใจแฮ่งห่วงหา
สิเป็นบ้า เป็นป่วงๆ
เป็นซึมเศร้า เป็นเหงาๆ
อยากสิลืมเขา แต่หัวใจเฮายังอ่อนแอ
ยังขาดเขาบ่ได้ เจ้าเป็นผู้เดียวที่ยังอยู่ในใจ
ขาดเจ้าไปใจกะมีแต่ความเหงา
อยากสิลืมเขา แต่หัวใจเฮายังบ่ยอม
ยังบ่พร้อมสิบ่มีเจ้า ยังฮำฮอน
ความหลังความเก่า ย้อนข่อยยังฮักเจ้า
สิลืมได้จั่งใด๋
บ่อยากจื่อ หัวใจแฮ่งจำ
บ่อยากคึดนำหัวใจแฮ่งห่วงหา
สิเป็นบ้า เป็นป่วงๆ
เป็นซึมเศร้า เป็นเหงาๆ
อยากสิลืมเขา แต่หัวใจเฮายังอ่อนแอ
ยังขาดเขาบ่ได้ เจ้าเป็นผู้เดียวที่ยังอยู่ในใจ
ขาดเจ้าไปใจกะมีแต่ความเหงา
อยากสิลืมเขา แต่หัวใจเฮายังบ่ยอม
ยังบ่พร้อมสิบ่มีเจ้า ยังฮำฮอน
ความหลังความเก่า ย้อนข่อยยังฮักเจ้า
ไลลืมถิ่มบ่หวังไลลืมง่าย
ฟ้าบ่หงายดินทรายบ่ปี้น
หินอยู่น้ำฟูขึ้นกะบ่ไล
อยากสิลืมเขา แต่หัวใจเฮายังอ่อนแอ
ยังขาดเขาบ่ได้ เจ้าเป็นผู้เดียวที่ยังอยู่ในใจ
ขาดเจ้าไปใจกะมีแต่ความเหงา
อยากสิลืมเขา แต่หัวใจเฮายังบ่ยอม
ยังบ่พร้อมสิบ่มีเจ้า ยังฮำฮอน
ความหลังความเก่า ย้อนข่อยยังฮักเจ้า
สิลืมได้จั่งใด๋